Zelfbeeld van een tandarts beïnvloedt zijn omgang met lastige patiënten

Onderzoekers van de UiT Arctic University in Tromsø (Noorwegen) onderzochten de invloed van ontmoetingen met moeilijke patiënten op de Quality of Life (QoL) van tandartsen. Hierbij werden de vragenlijsten door 126 tandartsen en 39 studenten ingevuld. Deze tandartsen hadden een gemiddelde ervaring van zo’n 11 jaar.

Op basis van onderzoek van de resultaten kwam men tot de conclusie dat tandartsen die meer contact hebben met moeilijke patiënten een lagere QoL rapporteerden. Hierbij werden patiënten als moeilijk ervaren door de tandartsen indien zij agressief (90%), kritisch (87,2%), angstig (63,6%) of onverschillig (60,7%) waren.

Hierbij komt het onderzoek echter ook tot de conclusie dat de mate waarin de tandarts erin slaagt zijn eigen mentale toestand en deze van de patiënten in te schatten en te begrijpen (mentalisatie) eveneens een invloed heeft op zijn omgang met deze moeilijke patiënten en de impact hiervan op zijn eigen QoL.

Hierbij blijkt uit het onderzoek dat, hoe meer de tandarts meent dat hij de mentale toestand van zijn patiënten (en zichzelf) kan doorgronden, hoe minder de interacties met moeilijke patiënten een negatieve invloed hebben op zijn levenskwaliteit. Ze zijn in dit geval ook minder onzeker in hun interacties en dit leidt dan weer tot een lager stressniveau bij de tandarts. Dit leidt evenzeer tot een betere relatie tussen (de) patiënt en (de) arts.

Dit toont aan dat – naast uiteraard de medische en klinische bekwaamheid van de tandarts – ook zijn psychologische bekwaamheid een belangrijke invloed kan hebben op zijn praktijk en de patiëntenzorg.

Bron: https://www.nature.com/articles/s41405-023-00156-6.pdf