CM: tandzorg beter terugbetalen

Uit een enquête van de Christelijke Mutualiteiten (CM) blijkt dat vier op de tien Belgen tandzorg moeilijk kan betalen. Daarom vraagt de CM in haar persbericht van 3 april laatstleden de volgende regering 200 miljoen euro extra voor tandzorg. De Vlaamse Beroepsvereniging Tandartsen (VBT) heeft bedenkingen bij de vraagstelling en verwerking van de enquête door de CM want de tandarts is de pineut en de patiënten en mutualiteiten blijven buiten schot.

De resultaten van de enquête van de CM deed begin april nog wat stof opwaaien. Niet alleen vinden vier op de tien Belgen dat een bezoek aan de tandarts moeilijk betaalbaar is, 11% stelt zorg uit om financiële redenen en de grootste groep (26%) doet dit voor tandzorg. De CM bevroeg haar leden wat ze effectief aan de tandarts hadden betaald. Uit de meer dan 160.000 antwoorden kwam naar voor dat een behandeling van een volwassenen bij een orthodontist zo’n 1.500 euro kost, een implantaat 800 euro en een kroon 550 euro. De CM bemerkte eveneens dat eenzelfde behandeling soms veel meer kan kosten bij de ene dan bij de andere tandarts, zonder dat daar een specifieke reden voor is. De CM eist van de tandartsen een grote transparantie met betrekking tot de tarieven zodat de patiënten weten waar ze aan toe zijn. Naar aanleiding van hun bevindingen heeft de CM een vijftal actiepunten (zie kaderstuk) geformuleerd, waaronder 200 miljoen euro extra voor tandzorg.

Onder het mom van transparantie

Yann Van Hoecke, VBT-voorzitter, is bijzonder kritisch over de opzet, vraagstelling en conclusies van de CM-enquête: “De enquête, die 54 vragen telt, is zo opgesteld dat enkel de tandarts er negatief uitkomt en in deze optiek was ook het CM-persbericht opgesteld. Zowel patiënt als mutualiteit blijven buiten schot. Aan patiënten werd bijvoorbeeld niet gevraagd wat hun dagelijkse mondhygiëne inhoudt.” Hier en daar viel kritiek te horen omdat de enquête volledig vertrouwt op het goede geheugen van de patiënt, terwijl retrospectieve enquêtes dat altijd als zwakke plek hebben. Ook Yann Van Hoecke heeft hier bedenkingen bij: “Patiënten herinneren zich veelal enkel wat ze betaalden, maar niet wat er voor basiszorg werd terugbetaald.”

Dat de CM nu plots 200 miljoen euro extra vraagt, begrijpt Van Hoecke niet: “Het is niet aan de mutualiteiten om prijzen op bepaalde behandelingen te kleven en hiervan een percentage terugbetaling te vragen. Raar dat zij nu ineens meer budget vragen voor behandelingen die al jaren uit de nomenclatuur zijn, terwijl ze tegenwerken als er meer budget voor basistandzorg wordt gevraagd. Ik veronderstel dat dit allemaal te maken heeft met controle onder het mom van transparantie. Hierdoor staat de tandarts alweer in een negatief daglicht als grootverdiener en fraudeur.”

Ruïne

Yann Van Hoecke merkt op dat er inspanningen worden geleverd om de basistandzorg tot 18 jaar (bijna) gratis aan te bieden, maar dat de patiënt hier geen gebruik van maakt: “Als een patiënt hier geen gebruik van maakt en wacht tot zijn mond in een ruïne is geschapen, moet men de tandartsen niet met de vinger wijzen over de dure behandelingen. Er moet eerste gestart worden met responsabilisering van de patiënt, samen met het stimuleren of misschien zelfs verplichten van zesmaandelijkse controles

Hoewel de VBT, net als de mutualiteiten, ook vragende partij is om de tandheelkundige nomenclatuur te wijzigen, vindt Yann Van Hoecke niet dat dit kan door zonder een concreet plan eenzijdig een budget te vragen voor bepaalde verstrekkingen: “We moeten inzetten op responsabilisering om iedereen aan te zetten ‘verplicht’ preventief zijn gebit levenslang te verzorgen en door jaarlijkse of halfjaarlijkse controles in topvorm te houden. Gaat er dan toch iets fout, dan is er een uitgebreide betaalbare tandzorg voor iedereen. Dat kan door een duidelijke, up-to-date nomenclatuur, met hieraan verbonden een correct honorarium dat een kwalitatieve tandheelkunde toelaat met een goede terugbetaling bij elke behandeling voor de patiënt die zijn gebit in goede gezondheid houdt.”

David Desmet