Obesitas beïnvloedt effect parodontale therapie

In het Verenigd Koninkrijk lijdt 10 tot 15% van de volwassenen aan ernstige parodontitis. Obesitas kan bijdragen tot de ontwikkeling en de omvang van de ziekte.

LONDEN – De Body Mass Index (BMI) en obesitas staan in verband met prevalentie, omvang en ernst van parodontitis, blijkt uit meerdere onderzoeken. Britse wetenschappers van het University College London’s Eastman Dental Institute hebben nu aanvullend ontdekt dat een hoge BMI en overgewicht een negatieve invloed hebben op de reactie op non-chirurgische parodontale behandeling.

In het onderzoek ondergingen 260 volwassenen een intensieve non-chirurgische behandeling. Hun parodontale status werd aan de hand van de Probing Pocket Depth (PPD) gemeten aan het begin van de behandeling en na twee maanden. Uit de onderzoeksresultaten bleek dat BMI (continue variabele) en obesitas leiden tot een slechtere gemiddelde PPD – onafhankelijk van leeftijd, rookgedrag en dentale plaqueniveaus. Het negatieve effect van obesitas op non-chirurgische parodontale therapie is vergelijkbaar met dat van roken. De auteurs concluderen dat BMI en obesitas onafhankelijke voorspellers zijn van een slechte respons op non-chirurgische parodontale therapie bij patiënten met ernstige parodontitis.

De Britse wetenschappers werkten samen met de European Research Group on Periodontology in het Italiaanse Genua. Hun onderzoek ‘Body mass index as a predictive factor of periodontal therapy outcomes’ werd online gepubliceerd in het Journal of Dental Research.