Praktijkinrichting: van bankkantoor tot tandartspraktijk

Luc Demeester is al meer dan twintig jaar tandarts in Brugge. Tot voor een paar jaar oefende hij zijn beroep uit in een appartement. Het grote nadeel daarbij zijn de verschillende kleine ruimten: de praktijk in de ene kamer, de sterilisatieruimte in de andere kamer, labo, stockage.... met constant heen en weergeloop als gevolg. Na een lange zoektocht vond hij een geschikt pand enkele straten verderop. Een oud bankkantoor vormde de ideale basis voor zijn droomkabinet.

“Toen ik het gebouw zag, wist ik meteen dat het uiterst geschikt was voor wat ik voor ogen had. Na ruim twintig jaar wist ik perfect hoe mijn ideale kabinet er moest uitzien. Ik ben maanden bezig geweest met de uitwerking van mijn ideeën. Ik wou een ruime en cleane praktijk met veel licht waar de patiënt en ikzelf geen beklemmend gevoel hebben”, vertelt de tandarts.

Hij werkt alleen, zonder assistentie, en op basis daarvan werd het concept met 2 praktijkruimten uitgewerkt op een totale oppervlakte van 170 m². Het hoofdkabinet van 60 m² staat centraal in het gebouw en omvat op een paar passen afstand eveneens patiëntenbureel, sterilisatie, labokast en opg-hoek. Alles is er binnen handbereik. Een aanpalende ruimte dient voor stockage. De voormalige nachtkluis fungeert als afhaalluik voor het labo. In een tweede, kleiner kabinet worden tussentijdse kortere behandelingen uitgevoerd. Compressoren en afzuigmotoren bevinden zich in de stookplaats.

“Wanneer je alleen werkt, zorgt een goede organisatie voor een efficiënt tijdsgebruik. Ondermeer daarom werk ik met een doorgedreven traysysteem in combinatie met een thermodesinfector. Op die manier kan ik snel en hygiënisch werken. Je moet in het begin wel meer investeren in materiaal, maar op termijn heb je minder snelle slijtage. Ik behandel 15 tot 20 patiënten per dag, dus is goed georganiseerd zijn noodzakelijk.”

Voor het hele project deed hij beroep op een aantal firma’s. Eén daarvan was Denta, die zorgde voor het tandheelkundige materiaal en het technisch advies van de installaties. Als interieurarchitect koos hij voor Project 5 uit Diksmuide. Danny Hoorelbeke had nog nooit een tandartspraktijk ingericht, maar het klikte meteen tussen hen, en dat was het belangrijkste. Hij bracht nog twee schrijnwerkers mee: één voor de administratieve meubelen in wachtkamer, ontvangst en burelen – allemaal in lichte eik - en één voor de klinische meubelen, die dan weer in lichtgrijze formica zijn uitgevoerd.

Het hele gebouw werd tot op de ruwbouw leeggehaald en alle nutsvoorzieningen, verwarming, elektriciteit, waterleidingen en schrijnwerk werden vernieuwd. De hele binnenkant was dus een nieuwbouw. De werfopvolging gebeurde door Project 5.

De bouwheer wou een uniforme minimalistische sfeer scheppen met strakke lijnen en vrij koele kleuren. De ruime doorgangen rond de stoel, in de gang, rond zijn bureau geven een aangenaam gevoel. De glazen wanden tussen de kabinetten en de gang zorgen voor een visuele doorkijk.

In de ruimte waar ooit de bankkluis was, is nu een halfopen avondbureau voor administratie en archief ingericht. Die verbouwing ging niet zonder slag of stoot. De muren waren van 40 cm dik gewapend beton. Om een bredere opening te creëren, moest tandarts Demeester op zoek naar een gespecialiseerde firma, die de muren met diamantschijven van een halve meter doorsnede te lijf ging. “Dat waren de meest ingrijpende werken. Als herinnering hebben we één betonnen muur bewaard. Die is lichtjes gepolijst en gevernist. We hebben nog een paar relikwieën aan de muur hangen die terug doen denken aan de kluis.”

Het kabinet is heel onderhoudsvriendelijk. Je vindt er nergens kabels, behalve waar het echt niet anders kon: kart en bedieningspedaal. Alle kabels zijn ingewerkt in de muren, de wanden, de bureaus. Ook de buizen van de verwarming komen uit de muren, niet uit de grond, dit om het poetswerk te vergemakkelijken.

Als vloerbekleding werd gekozen voor epoxy gietvloer met alu plinten. “We wilden een moderne, high-tech ogende en naadloze vloer als eyecatcher. De onderlaag is een tweetal millimeter dik. Daarop werd een toplaag gelegd. Die kan je in alle kleuren en schakeringen krijgen. Wij kozen voor een lichtgrijze vloer met een licht vlameffect. Mijn poetsvrouw is in de wolken wat het onderhoud betreft.”

Voor het interieur zijn slechts twee kleuren gebruikt: de meeste wanden en deuren zijn in de Flamant-kleur “chalk-grey”, voor de accentmuren werd gekozen voor “smoke grey”, een iets donkerder grijs. Het administratief meubilair in lichte eik zorgt voor de warmere toets.

Alle kasten werden op maat gemaakt. De tandarts heeft ze zelf ontworpen. Standaardkasten zijn meestal 50 cm breed. Hij tekende kasten van 60 cm breed, en 55 cm diep. Dat levert voor elke lade heel wat extra ruimte op.

“Om alle kabels weg te krijgen was het vaak zoeken naar een creatieve oplossing. Maar éénmaal de puzzel in elkaar valt, ben je heel tevreden met het bereikte resultaat”.

De gootstenen zijn verzonken in de werktablet. Hier zie je ook geen vuilnisemmers op de grond staan. Die zijn ook ingewerkt in de werktabletten. Handsfree kranen en zeepdispenser komen uit een tweede hoger volume achter de tandartskast. Deze console bevat ook de papierdispenser en een scherm met zicht op de inkom. Alles is bereikbaar via de afneembare achterwand.

“Ik had genoeg van een rommelig ogende praktijk met volgestouwde werkvlakken.”

Het ultrasoontoestel zit dan ook keurig in een schuiflade en is enkel zichtbaar wanneer die wordt gebruikt. Idem voor andere toestellen zoals mengapparaten, electrotoom en apexfinder.

De tandarts werkt al jaren met een kartsysteem, wat de patiënt een vrijer gevoel geeft, volgens hem. Vanuit de metallicgrijze Ultradent-stoel kan de patiënt genieten van de tuinvijver. “Ik ben voor een open ruimtegevoel. Ook mijn sterilisatieruimte is halfopen. Met de nodige discipline worden de gebruikte trays en materiaal onmiddellijk tussen 2 behandelingen verwerkt. De patiënten zien steeds een cleane ruimte.”

Wat ook een aangenaam gevoel geeft is het feit dat de hele dag door de zon kan binnenkomen. Door de deels matte glaswanden wordt het zonlicht gefilterd en kan het tot in de diepste hoeken van de centrale praktijk doordringen. De airco zorgt voor constante, optimale werkomstandigheden. Binnenunit, aanzuig- en uitblaaskanalen zijn via ingefreesde spleten subtiel verwerkt in de valse wanden en plafonds zodat geen storende roosters zichtbaar zijn.

De vrouw van de tandarts schildert in haar vrije tijd. Dat is duidelijk te zien, al van het eerste moment wanneer je de praktijk binnenkomt. In de wachtzaal, in de hall, en de bureau zijn werken van haar tentoongesteld. De warme kleuren van de schilderijen contrasteren harmonieus met de koelere kleuren van de muren en zijn vanuit het kabinet zichtbaar door de glaswand.

“We speelden al lang met de gedachte om schilderijen te exposeren in de praktijk. Vroeger was dit helaas niet mogelijk, maar nu we de ruimte hebben, met grote muren, kunnen we daar optimaal gebruik van maken.”

Het oog voor detail, merk je ook aan de blokdeuren: de deuromlijstingen hebben een kleine u-vormige inkeping, die een leuk schaduweffect creëren. De soss-deurscharnieren zijn dan weer ingewerkt zodat ze niet zichtbaar zijn. Met die twee ingrepen en ingewerkte radiatoren krijg je muren die één strakke lijn vormen.

Behalve boven de werkplek zijn alle verlichtingselementen vlak in de plafonds, muren of vloer ingewerkt. Dat maakt het geheel soberder.

Nog een markant detail is de automatische glazen schuifdeur die de inkomhall en de wachtzaal scheidt van de eigenlijke praktijk. Meestal lopen de twee delen van een schuifdeur gedeeltelijk over elkaar. Maar dankzij een ingenieus systeem was dit niet nodig en passen de beide glaswanden perfect tegen elkaar. In gesloten toestand zie niet eens dat dit een doorgang is. Open verdwijnt het schuivende deel in een valse wand. Het glas is volledig mat, behalve een klein deeltje van de vaste wand. Die is open, wat vanuit de inkomhall het diepte-effect vergroot.

“Ik krijg vaak de reactie van patiënten dat je niet het gevoel hebt in een tandartsprakijk te zijn”, weet Luc Demeester nog. Wanneer ik buiten ga, denk ik net hetzelfde: was ik nu in een voormalig bankkantoor, een tandartspraktijk of op een tentoonstelling voor moderne kunst? In ieder geval, een heel geslaagd project!