De inrichting van een tandartspraktijk

Over de inrichting van een tandheelkundig kabinet moet men goed en lang nadenken, omdat met tal van voorwaarden moet worden rekening gehouden, zowel op professioneel vlak als op het gebied van hygiëne en de ontvangst van de patiënt.

 

Vanaf de uitwerking van een dergelijk project moeten de opdrachtgever en de binnenhuisarchitect nauw samenwerken om de meest geschikte antwoorden te vinden op de technische en esthetische vragen.

 

Van alle aspecten waarmee men moet rekening houden, is het belangrijkste wellicht de ergonomie. Die bepaalt immers het comfort en het werkgemak van de tandarts. Het is van groot belang dat de architect de ergonomische eisen van de tandarts kent en dat hij die eisen kan omzetten in een esthetisch concept.

 

A- Het concept

 

Al vanaf de eerste gesprekken is het van belang om aan de binnenhuisarchitect uit te leggen welke de grote lijnen zijn van het te realiseren project: het aantal stoelen, bureauruimten, radiografieruimte, sterilsatieruimte, en het budget.

De rol van de binnenhuisarchitect bestaat erin alternatieve concepten uit te denken die beantwoorden aan de richtlijnen van het project en die rekening houden met de technische mogelijkheden en beperkingen van het gebouw.

 

B- De verschillende stappen

 

 

Zoals u wel heeft begrepen, bestaat de uitvoering van een dergelijk project uit verschillende stappen, en begint die lang voor de aanvang van de werken.

Tijdens de eerste stap stelt de binnenhuisarchitect een voorproject voor, dat als basis dient voor een discussie en een verdere evolutie van het project en de concepten mogelijk maakt. Daarbij moet met de volgende punten rekening gehouden worden:

 

1- Ergonomie

Het werkcomfort voor de practicus is het belangrijkste element waarmee rekening moet worden gehouden.

Op de werkplaats moet de tandarts een positie kunnen innemen waarbij hij zo goed mogelijk de patiënten moet kunnen verzorgen. De plaats van de stoel en de bereikbaarheid van de instrumenten (dus de manier van plaatsen) zijn ook bepalende factoren voor een goede ergonomie.

 

2- Circulatie

De circulatie binnen het kabinet is vaak complex: circulatie van de patiënten, van het personeel, een flux van te steriliseren materiaal.

Hier werd een sterilisatieruimte voorzien naast het kabinet, om de patiënten niet te storen. De patiënt wordt via de ontvangstruimte direct naar het kabinet geleid.

 

3- Geluidsdemping

Naast een goede ergonomie rond de stoel, vereisen de tandheelkundige ingrepen ook een afzuigingsysteem en een compressor, die vaak heel wat lawaai maken. De geluidsdemping van een technische ruimte moet worden toevertrouwd aan een gespecialiseerd team.

Hier werden de muren van de technische ruimte voorzien van een dubbele wand met gipsplaten waartussen isolatie werd aangebracht. De compressor wordt in een soort koffer geplaatst die speciaal daarvoor werd ontworpen.

 

4- Licht en verlichting

Licht is een zeer belangrijk element voor de tandarts zelf, bijvoorbeeld voor een correcte kleurbepaling van de tanden.

Natuurlijk licht heeft een grote invloed op het evenwicht en de sereniteit van een kabinet.

De vensters in het kabinet dat hier wordt voorgesteld zijn voorzien van gordijnen die het licht dorlaten maar toch de intimiteit van het kabinet bewaren.

De specifieke verlichting hier die voor daglicht zorgt, werd boven de stoel geplaatst.

De glaswanden tenslotte werden behandeld met een zuur zodat het licht de wacht- en ontvangtruimte kan bereiken.

 

5- Hygiëne

 

 

 

De materialen die in het kabinet gebruikt worden, voor de vloer of voor het meubilair, moeten gemakkelijk te onderhouden zijn om te kunnen voldoen aan de hygiëne- en aseptienormen.

 

 

Vloermaterialen zoals marmoleum hebben een bijzonder voordeel tegenover tegels of hout: er zijn namelijk veel minder naden of voegen.

 

Voor het meubilair is fineerhout interessant: een vlak oppervlak, resistent en gemakkelijk te onderhouden. Fineer wordt op het hout gekleefd en is dus zeer geschikt voor maatwerk, dat op zich dan weer ideaal is omdat het beter voldoet aan de wensen van de opdrachtgever en aan de mogelijkheden en beperkingen van de ruimte.

 

Naast de werkkabinetten zelf, moet men bijzondere aandacht schenken aan de inrichting van de ontvangst- en wachtruimte. Tenslotte is dit het eerste contact dat de patiënt heeft met het kabinet.

Dit concept creëert een gastvrije ruimte die de patiënt eerder een gevoel geeft van een salon dan van een wachtruimte: het parket als vloerbekleding, de houten meubelen, de staande lampen, de zetels en de bloemen geven een gevoel van comfort, die men eerder thuis verwacht dan in een wachtzaal.

 

 

Over het geheel genomen, en zoals bij elk interieurproject, is de inrichting van een tandheelkundig kabinet op cruciale wijze afhankelijk van een diepgaande dialoog tussen de architect en de practicus, en wel in een zo vroeg mogelijk stadium.

Omdat een dergelijk project onderworpen is aan grote technische eisen moet het project onvermijdelijk een groot aantal keren worden herbekeken. Doet men dit niet, dan riskeert men te laat wensen te ontdekken die verkeerd werden begrepen, eisen die werden onderschat en oplossingen die niet aangepast zijn aan de situatie.

 

In ieder geval liggen de sleutelpunten die zo snel mogelijk moeten worden opgelost in het bereik van de ergonomie, de circulatie, de geluidsdemping, het licht en de verlichting en de hygiëne.

 

Daarna kan het project worden uitgewerkt en kan de interieurarchitect de evolutie van de werken volgen en de goede uitvoering ervan controleren op de werf.