Restauratieve keuzestress
Hoe maak jij je keuze tussen verschillende materialen bij restauratieve tandheelkunde?
De dag van vandaag kan je als tandarts kiezen uit tientallen verschillende soorten restauratieve materialen. Het aanbod is gigantisch, wat tot keuzestress kan leiden. Hierbij zal de tandarts vaak een keuze maken op basis van sterkte, esthetiek en gebruiksgemak.
Sterkte of aantal MPa (megapascals), wordt bepaald door een biaxiale of driepuntstest. Een hoge waarde hiervan geeft doorgaans aan dat het materiaal sterk genoeg is. Al moet je steeds aandachtig zijn met de gepubliceerde waarden. Fabrikanten hanteren immers vaak verschillende testen om zo tot optimale resultaten te komen en de sterkte van hun product beter laten voorkomen. Laat je hier dus niet in misleiden!
Maar wat als de patiënt een bruxist is? We weten allemaal dat zirkonium een hoge MPa- waarde heeft en goed scoort in de (pre)molarenzone, maar wat met solitaire restauraties in het front? Daar speelt esthetiek namelijk een grotere rol…
Als alternatief kan multilayer-zirkonium een oplossing bieden als je sterkte en esthetiek wenst te combineren. Dankzij z’n bio compatibiliteit is zirkonium nog steeds een geliefd materiaal bij tandartsen.
Bij grote overbruggingen zal er vaker gekozen worden voor zirkonium omdat dit tot op heden de beste keuze blijft om sterkte te garanderen. De waarde zal hier dan liggen op ongeveer 1200 MPa. Ook hier kan er esthetischer dan voorheen gewerkt worden door de ‘multilayer’-opties die fabrikanten van discs aanbieden.
De werktijd zal door de keuze voor zirkonium wel langer zijn dan bijvoorbeeld bij hybride materialen, waar er geen gebruik moet gemaakt worden van een oven voor de kristallisatie.
Met hybride materiaal heb je de mogelijkheid om snel en efficiënt een restauratie te realiseren. Dankzij de aanwezige glasdeeltjes in sommige van deze hybride materialen kan je een mooi resultaat creëren in een fractie van de tijd.
‘Hybride’ is de term die wordt gebruikt voor materiaal dat niet in de oven moet. Bij volledig keramisch materiaal dient er nog wel een kristallisatiefase plaats te vinden. Dit is om de sterkte te kunnen garanderen.
Tegenwoordig bestaat er ook materiaal dat partieel keramisch is. Bij deze is de kristallisatie al voor een deel uitgevoerd. CEREC Tessera van Dentsply Sirona is daar een voorbeeld van. Sommige fabrikanten geven de mogelijkheid om met polierborsteltjes te glanzen. Daarnaast kan je, indien gewenst, nog een ‘stain effect’ toevoegen.
Restauraties (al dan niet gefreesd) kan je - conform de voorschriften van de fabrikant - eerst etsen of droog adhesief bevestigen. De cementatieprocedure hangt hierbij af van de verschillende componenten waaruit het composietmateriaal bestaat.
De vraag kan gesteld worden of porselein hierdoor aan populariteit verliest. Het antwoord is een voorzichtige ‘ja’. De laatste jaren wordt steeds meer gepleit om zo min mogelijk invasief te werken. De preparatie wordt minder omslepen zodat er fijner kan gewerkt worden. Jarenlang was porselein hierin de winnaar. Vandaag kan men stellen dat een restauratie die gecombineerd en/of vervangen wordt met porselein als even volwaardig kan beschouwd worden.
Porselein wordt nog steeds als esthetisch en vertrouwd gezien. Met behulp van bijvoorbeeld een cut-back in ander (gefreesd) materiaal krijg je het mooi esthetisch resultaat waar porselein voor gekend staat gecombineerd met de stabiliteit van een sterk materiaal zoals zirkonium.
Momenteel wordt deze techniek steeds vaker toegepast en bekomt men het beste van 2 werelden.
Als laatste geef ik graag mee dat goede begeleiding en (individuele) cursussen door fabrikanten en dealers uw zoektocht naar het meest geschikte materiaal voor uw specifieke casus vergemakkelijkt. Maak zeker gebruik van dit aanbod en ontdek welke opties het beste werken voor u én uw patiënt!
Voor meer info kan je terecht bij Alexia De Scheemaecker, alexia.descheemaecker@codema.be – specialist Cerec & CAD/CAM bij Codema by Dental Bauer – www.codema.be
